5 marca 2021 r. Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej wydał interpretację ogólną dotyczącą zasad ustalania wysokości kosztów uzyskania przychodu (KUP) przy zbyciu wierzytelności własnych w ramach umowy faktoringu.

Interpretacja dotyczy sytuacji, w której podatnik (faktorant) przenosi w ramach umowy faktoringu na rzecz innego podmiotu (faktora) tzw. „wierzytelności własne”, to jest wierzytelności wynikające z dokonanej wcześniej przez podatnika na rzecz podmiotu trzeciego (dłużnika) sprzedaży towarów lub usług.

Dotychczasowa linia interpretacyjna co do sposobu w jaki podatnik może w takiej sytuacji rozpoznać KUP była niejednolita. Rozbieżności te miały swoje źródło w brzmieniu przepisu art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za KUP strat z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, z wyjątkiem wierzytelności lub jej części, które uprzednio zostały zarachowane jako przychód należny – do wysokości uprzednio zarachowanej jako przychód należny.
Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej usunął w interpretacji ogólnej rozbieżności w wykładni tego przepisu i potwierdził dwie zasadnicze kwestie, że:

• na potrzeby kalkulacji KUP uwzględnia się wartość zbytej wierzytelności w jej wysokości brutto (tj. w jej pełnej kwocie uwzględniającej VAT), oraz
• limit z art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT dotyczy wyłącznie straty, która może być KUP do wysokości nieprzekraczającej wartości uprzednio rozpoznanego przychodu należnego w kwocie netto.

Interpretacja kładzie zatem kres sporom interpretacyjnym co do kalkulacji KUP i w tym znaczeniu jest pozytywna. Interpretacja wskazuje przy tym kroki, jakie podatnicy powinni przedsięwziąć aby prawidłowo skalkulować KUP, tj.:

• należy ustalić, czy i w jakiej wysokości poniesiony został koszt w rozumieniu ustawy o CIT, przy czym co do zasady, jest nim nominalna wartość zbytej wierzytelności w ujęciu brutto,
• należy ustalić, czy powstała strata ze zbycia wierzytelności,
• jeżeli nie powstała strata, to koszt poniesiony stanowi KUP w całości,
• jeżeli powstała strata, a zbyta wierzytelność była zarachowana jako przychód należny, to należy ustalić stosunek straty do tego przychodu,
• jeżeli strata jest wyższa od tego przychodu, to nadwyżka powinna być odjęta od kosztu poniesionego i dopiero jego zmniejszona kwota stanowi KUP,
• jeżeli strata jest niższa albo równa temu przychodowi, to koszt poniesiony stanowi KUP w całości.

Ponadto interpretacja ogólna jasno potwierdza, że podatnicy przenoszący wierzytelności własne na faktora w ramach umów faktoringowych powinni „ponownie” rozpoznać przychód, bowiem stanowi to odrębną transakcję od pierwotnej transakcji sprzedaży towarów lub usług.
Jeżeli powyższe zagadnienie dotyczy Państwa działalności i są Państwo zainteresowani naszą pomocą w przedmiotowym zakresie, uprzejmie prosimy o kontakt z Państwa opiekunem.

Powyższy wpis stanowi informację o charakterze ogólnym, jego celem jest dostarczenie Państwu na bieżąco informacji o zmianach w prawie podatkowym, interpretacjach organów podatkowych, rozwoju linii orzeczniczej oraz ciekawych komentarzach. Doradztwo Podatkowe WTS&SAJA nie ponosi prawnej odpowiedzialności za żadne działania lub zaniechania podjęte w wyniku powyższych informacji.