12 grudnia 2024 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wydał wyrok C-527/23 dotyczący wykładni przepisów dotyczących prawa do odliczenia VAT zgodnie z dyrektywą 2006/112/WE (Dyrektywa VAT) w kontekście usług administracyjnych świadczonych wewnątrz grupy spółek. W wyroku tym TSUE postawił wyraźną granicę uprawnień organów podatkowych w kwestionowaniu zasadności wydatków ponoszonych przez podatników i prawa do odliczenia VAT.

Omawiane orzeczenie TSUE dotyczyło rumuńskiej Spółki – członka międzynarodowej grupy spółek – która nabywała usługi administracyjne od innych podmiotów tej grupy kapitałowej zlokalizowanych poza Rumunią. W wyniku kontroli rumuński organ podatkowy stwierdził, że z nabywanych usług korzystały również inne podmioty z grupy. Organ ten uznał również, że nabyte usługi nie były niezbędne dla działalności rumuńskiej Spółki, w związku z czym odmówił jej prawa do odliczenia VAT z tego tytułu.

Rozstrzygając w niniejszej sprawie TSUE orzekł, że organy podatkowe nie mogą odmówić prawa do odliczenia VAT na podstawie oceny zasadności czy konieczności nabycia usług, jeśli podatnik udowodni ich związek z działalnością opodatkowaną VAT. Co więcej, Dyrektywa VAT stoi na przeszkodzie krajowym przepisom, które odmawiają prawa do odliczenia VAT naliczonego, jeżeli udowodniono, że usługi były wykorzystywane na potrzeby działalności opodatkowanej podatnika, nawet jeśli były świadczone również na rzecz innych podmiotów z tej samej grupy kapitałowej.

W wydanym wyroku TSUE odwołał się do kilku fundamentalnych zasad podatku VAT wskazując na ich ponadczasowe znaczenie zwłaszcza w kwestii odliczenia podatku VAT. Chodzi tutaj przede wszystkim o neutralność tego podatku, która materializuje się właśnie poprzez prawo do jego odliczenia. Podatnik ma bowiem prawo do odliczenia VAT od nabywanych usług, nawet jeżeli dotyczą one grupy spółek, jeśli tylko wykaże, że usługi te były wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT tego podatnika. Jednocześnie TSUE podkreślił tutaj, że to na podatniku spoczywa ciężar dowodu wykazania związku nabytych usług z prowadzoną działalnością opodatkowaną VAT. W tym celu kluczowe jest posiadanie odpowiedniej dokumentacji, która potwierdza związek usług z transakcjami podlegającymi VAT. Bez wpływu na prawo do odliczenia VAT pozostaje natomiast subiektywna ocena organów podatkowych rentowności lub niezbędności usług nabywanych przez podatnika. Takie działania są sprzeczne z zasadami Dyrektywy VAT.

Wyrok C-527/23 ma duże znaczenie dla polskich podatników VAT, którzy często w toku czynności sprawdzających, mierzą się z organami podatkowymi w wykazaniu związku poniesionych wydatków z czynnościami opodatkowanymi VAT. Podobnie jak w sprawie rozpatrywanej przez TSUE, polskie organy podatkowe dążą do odmowy prawa do odliczenia VAT, uznając, iż związek z czynnościami opodatkowanymi VAT wykazany przez podatnika nie był w ich ocenie wystarczający. Wyrok nie zwalnia podatników z gromadzenia należytej dokumentacji, jednak daje silne argumenty w walce z subiektywnym podejściem organów podatkowych.

Gdyby byli Państwo zainteresowani naszą pomocą w przedmiotowym zakresie, uprzejmie prosimy o kontakt z Państwa opiekunem.

Powyższy post na blogu stanowi informację o charakterze ogólnym, jego celem jest dostarczenie Państwu na bieżąco informacji o zmianach w prawie podatkowym, interpretacjach organów podatkowych, rozwoju linii orzeczniczej oraz ciekawych komentarzach. Doradztwo Podatkowe WTS&SAJA nie ponosi prawnej odpowiedzialności za żadne działania lub zaniechania podjęte w wyniku powyższych informacji.